سرپرست معاونت دولت الكترونیكی سازمان فناوری اطلاعات ایران پاسخ داد:
چرا مبتلا شدن به كرونا حریم خصوصی نیست؟
به گزارش سایت شیك معاون دولت الكترونیكی سازمان فناوری اطلاعات با اشاره به اینكه بیماری واگیر كرونا حریم خصوصی ندارد، بلكه كسانی كه با علم بر مبتلا بودن و یا داشتن علایم سوار وسیله نقلیه عمومی شوند و دیگران را مبتلا كنند، مرتكب جرم می شوند.
به گزارش سایت شیک به نقل از ایسنا، معاون دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات با تاکید براینکه بیماری واگیر کرونا حریم خصوصی ندارد، درباره ابهام حقوقی استعلام کدملی مبتلایان هنگام استفاده از وسائل حمل و نقل عمومی توضیح داد.
چندی قبل امیر ناظمی -رئیس سازمان فناوری اطلاعات- اعلام کرد: طبق یک بررسی با وزارت بهداشت، مشخص شد ۲۰ درصد مبتلایان به کرونا، قرنطینه را رعایت نمی کنند. با ابلاغ وزارت بهداشت بر پایه دولت الکترونیکی، بزودی مبتلایان کووید ۱۹ امکان استفاده از قطار بین شهری، پروازهای هواپیمایی و تاکسی های اینترنتی را در دوران بیماری و قرنطینه ندارند.
علیرضا رئیسی -معاون بهداشت وزیر بهداشت- هم اعلام کرد: در جهت اجرای بند ۷ مصوبه جلسه چهل و دوم ستاد ملی مدیریت کرونا در مورد عدم جابجایی مسافران دارای تست کرونای مثبت و با توجه به تسریع در قطع زنجیره انتقال کرونا، از تاریخ ۲۸ آبان هرگونه جابجایی مسافر به صورت هوایی، زمینی و دریایی بدون دریافت نتیجه تست کرونا ممنوع می باشد.
در این راستا بهنام ولی زاده -سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران- اخیرا در توئیتر نوشت: پس از این که ستاد ملی کرونا ضرورت استعلام وضعیت تست کرونا مسافران از سامانه وزارت بهداشت و بر بستر دولت الکترونیکی را مصوب کرد، برخی دوستان با مصاحبه هایی مسئله حفظ حریم خصوصی بیمار را مطرح نمودند که در این خصوص مواردی قابل تأمل است.
وی با اشاره به اینکه مسئولیت مدنی در مقابل افشای اسرار پزشکی در همه جا همچون ایران همیشه مورد تاکید است، افزود: از جمله معاهده پزشکی ۱۹۴۸ ژنو و اصلاحیه ۱۹۶۸ آن، ماده ۲۳ منشور حقوق بیمار اتحادیه جهانی پزشکی، ماده ۶ منشور حقوق بیمار ایران مصوب ۱۳۸۰، اما این مورد همه جا استثناهایی دارد. برای مثال بر اساس دستورالعمل شورای عمومی پزشکی در انگلیس مواردی وجود دارد که افشای اسرار بیمار در حقوق عرفی امکان دارد.
سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران افزود: یکی از این موارد «منافع عمومی» است یعنی آیا افشای اطلاعات به نفع عموم مردم است یا خیر؟ مورد بعدی هم «بیماری واگیردار» است. اگرچه حفظ اسرار بیمار امری بسیار ضروری می باشد، اما در موارد خاص مثل زمانی که بیمار مبتلا به امراض واگیردار است، افشای این مورد ضروریست.
حفظ اسرار پزشکی بیمار استثنائاتی دارد
ولی زاده بیان نمود: در نظام حقوقی ایران هم اصل بر حفظ اسرار پزشکی بیمار است، اما باز استثنائاتی دارد. یکی از این موارد بیماری های واگیردار است. از جمله قانون طرز پیشگیری از بیماری های آمیزشی و واگیردار مصوب ۱۱ خرداد ۱۳۲۰ (هر چند که با گذشت زمان احتیاج به اصلاح دارد) در این خصوص صراحت دارد. در ماده ۱۳ قانون فوق اشاره شده که با عنایت به آثار جبران ناپذیری که بیماری های واگیردار بر جامعه دارد ابتلاء به این بیماری ها برای حفظ سلامتی افراد می تواند به نظر خانواده برسد که این افشا جرم نیست.
وی اظهار داشت: ازطرفی مطابق با ماده ۲۲ همین قانون اشخاصی که مانع اجرای مقررات بهداشتی می شوند یا در اثر غفلت سبب انتشار یکی از بیماری های واگیردار می شوند به هشت روز تا دو ماه حبس تأدیبی یا جریمه نقدی و یا به یکی از این دو کیفری محکوم می شوند. همینطور مطابق ماده ۹ قانون فوق هرکس بداند مبتلا به بیماری واگیر بوده و یا آن که اوضاع و احوال شخصی او طوری باشد که باید حدس بزند که بیماری اش واگیردار است و به واسطه او طرف مقابل مبتلا شود و به مراجع قضائی شکایت کند، مبتلا کننده به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال محکوم می شود.
سرپرست معاونت دولت الکترونیکی سازمان فناوری اطلاعات ایران با اشاره به اینکه بیماری واگیر کرونا حریم خصوصی ندارد، اضافه کرد: بلکه کسانی که با علم بر مبتلا بودن و یا داشتن علایم سوار وسیله نقلیه عمومی شوند و دیگران را مبتلا کنند، مرتکب جرم می شوند. همچنین این سامانه به صورت استعلامی هنگام صدور بلیت کد ملی و تاریخ سفر را با دیتابیس وزارت بهداشت چک می کند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب