راز علمی یك عادت شبانه:
چرا در خواب حرف می زنیم؟
سایت شیک: طبق آمارهای به دست آمده تا 65% افراد حداقل یک مرتبه در عمرشان در خواب حرف زده اند. بین 3 تا 30 درصد افراد هم بطور مرتب این کار را انجام می دهند. این پدیده در کودکان بیشتر دیده می شود، اما ممکنست تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کند.
غزال زیاری: از بحث های عجیب در رابطه با غذا گرفته تا ناسزاگویی های نیمه شب؛ صحبت کردن در خواب، از موضوع شگفت انگیزی خبر می دهد: این که مغز ما هنگام استراحت مبتلا به اختلال موقت می شود.
«نبرد خردل یک ساعت دیگر آغاز می شود. همه آماده هستند؟»
«ما داریم کتلت بازی می کنیم! بله، یک نان خامه ای مسموم هم در آن هست.»
«سارا حتی وقتی کروکودیل پایش را کند، گریه هم نکرد.»
این ها همه نقل قول های مستقیم از دنیای عجیب و ناخودآگاه دیون مک گرگور، ترانه سرای آمریکایی است؛ فردی که بصورت کاملا حرفه ای در خواب حرف می زد. مک گرگور به خاطر سخنرانی های طولانی اش در رابطه با غذا، شخصیت های عجیب و سناریوهای سورئال در هنگام خواب بین دوستانش مشهور بود. حرف های شبانه اش آن قدر خاص و آزاردهنده بود که بعضی از هم اتاقی هایش آنها را ضبط می کردند و در سال ۱۹۶۴ میلادی، کمپانی Decca Records به عنوان صحبت های شبانه وی در جریان خواب، آنرا بشکل یک آلبوم منتشر نمود و دهه ها بعد، تیمی از روان شناسان محتوای صحبت های وی را به صورت علمی بررسی کردند.
اکثر ما احیانا هیچگاه به مرحله انتشار آلبوم یا پژوهش علمی نخواهیم رسید، اما این بدان معنا نیست که در هنگام خواب، کاملا ساکت هستیم؛ حرف زدن در خواب بسیار رایج تر از آن چیزی است که فکر می نماییم.
حرف زدن در خواب چقدر رایج است؟
راین باره برآوردهای متفاوتی وجود دارد؛ اما طبق آمارهای به دست آمده تا ۶۵% افراد حداقل یک مرتبه در عمرشان در خواب حرف زده اند. بین ۳ تا ۳۰ درصد افراد هم به صورت مرتب این کار را انجام می دهند. این پدیده در کودکان بیشتر دیده می شود، اما امکان دارد تا بزرگسالی هم ادامه پیدا کند.
لوئیجی دِ جنارو، روانشناس و پژوهشگر خواب دانشگاه ساپینزای رم اعلام نموده که حرف زدن در خواب، یکی از شایع ترین رفتارهای در رابطه با خواب است.
در خواب چه می گوییم؟
حبت های افراد در هنگام خواب امکان دارد از زمزمه های نامفهوم تا خطابه های کامل متفاوت باشد. بیشتر ما فقط وقتی متوجه این رفتار می شویم که فرد دیگری که در کنار ما خوابیده یا بیدار بوده و به ما بگوید که در خواب حرف می زنیم و داده های موجود به طور عمده از ضبط صداها یا مطالعات خواب به دست آمده اند.
پژوهش ها حکایت از آن دارند که محتوای صحبت های شبانه شباهت زیادی به رؤیاها دارد؛ اما تفاوت هایی نیز دیده می شود. دریدری بارت، روانشناس و پژوهشگر خواب دانشگاه هاروارد متوجه این نکته شده که در نمونه های بزرگ تر، خواب گویی بیشتر شامل احساسات منفی، خشم، اشاره به عملکردهای بدنی، غذا و مسایل جنسی بوده و مهم تر از همه، میزان ناسزاگویی در خواب حدود شش برابر بیش از حالت بیداری است.
مطالعه ای در سال ۲۰۱۷ روی ۸۸۳ جمله شبانه از ۲۳۲ نفر نشان داد:
رایج ترین کلمه قابل فهم «نه» بود. جملات منفی بالاتر از ۲۱% از عبارات را تشکیل می دادند. کلمات پرسشی بالاتر از یک چهارم صحبت ها را شامل می شدند. حدود ۱۰٪ جملات حاوی ناسزا بود.
بااین حال و براساس گفته ی بارت، هیچ شواهدی وجود ندارد که حرف هایی که در هنگام خواب به زبان می آوریم، عمیق تر و یا صادقانه و حقیقی تر از حرف های زمان بیداری باشد و اغلب جملات، بی ربط و فاقد معنا هستند.
چرا در خواب حرف می زنیم؟
اهی صحبت کردن در خواب، با محتوای رؤیای فرد هم زمان می شود و به همین خاطر فرد فورا پس از بیدار شدن امکان دارد جمله ای که در خواب گفته را تکرار کند. این پدیده در تمام مراحل خواب رخ می دهد، اما بیشتر در خواب غیر REM دیده می شود.
در خواب غیر REM، جملات کوتاه تر و نامفهوم ترند؛ اما در خواب REM، امکان دارد جمله های طولانی و روشنی گفته شود. حتی بعضی از افراد در این مرحله قادرند تا به پرسش ها، جواب های روشن و دقیقی بدهند و موارد نادری از گفت و گوی دو نفره در خواب نیز ثبت شده است.
چه اتفاقی در مغز می افتد؟
انشمندان هنوز پاسخی قطعی برای این سؤال ندارند، اما یافته ها نشان میدهد که هنگام حرف زدن در خواب، الگوی امواج مغزی عمیق خواب برای لحظاتی شکسته می شود و شبیه حالت بیداری می گردد.
صحبت کردن در خواب بیشتر در گذر از یک مرحله خواب به مرحله دیگر رخ می دهد. عواملی مثل استرس، کم خوابی یا مصرف الکل احتمال حرف زدن در خواب را می افزایند.
دانشمندان دقیقاً نمی دانند که در مغز افرادی که در خواب حرف می زنند چه می گذرد؛ اما سرنخ هایی در این رابطه وجود دارد. در مقاله ای که در سال ۲۰۲۲ میلادی با همکاری دی جنارو نوشته شده تفاوت های فعالیت مغز بین افرادی که در خواب حرف می زنند و افرادی که صداهای غیرکلامی مثل خنده، گریه یا ناله در خواب مانند تولید می کنند، اندازه گیری شده است. دی جنارو و همکارانش الگوی مشخصی را در ناحیه ای از مغز که با گفتار در بیداری و عملکرد حرکتی در طول دوره های گفتار در خواب مرتبط می باشد، مشاهده نمودند.
به طور خاص، انواع امواج مغزی منظم در رابطه با خواب عمیق در طول دوره های گفتار از بین رفتند (که بیشتر شبیه مغز بیدار است). این یافته نشان دهنده ارتباط بین گفتار در بیداری و گفتار در خواب است. در مجموع افراد در طول گذار خواب-بیداری و زمانی که مغز درحال تغییر حالت است، تمایل بیشتری به حرف زدن در خواب دارند.
طبق توضیح پژوهشگران، در جریان خواب امکان دارد بخشهایی از مغز نسبتاً فعال بمانند، درحالی که سایر قسمت ها می خوابند و ازآنجاکه گفتار در خواب در مرزهای مراحل خواب بیشتر اتفاق می افتد، افرادی که خواب مختلی دارند، بیشتر احتمال دارد که در طول خواب حرف بزنند.
یکی از پژوهشگران دراین باره می گوید: «فکر می کنم این یک نقص است که فقط در انتقال از یک مرحله خواب به مرحله دیگر، کمی اشتباه روی داده است.»
صحبت کردن در خواب همین طور با انواع دیگری از "خواب پریشی ها" مثل راه رفتن در خواب و وحشت شبانه مرتبط می باشد. اگر هر یک از این رفتارها را انجام می دهید، احتمال بیشتری وجود دارد که موارد دیگری را نیز تجربه کنید. ژن های ما نیز امکان دارد در احتمال صحبت کردن در خواب، راه رفتن در خواب یا داشتن سایر خواب پریشی ها نقش داشته باشند.
آیا این موضوعی نگران کننده است؟
عمولاً خیر؛ مگر در موارد شدیدی که موجب بیدار شدن مکرر خود فرد یا دیگران شود. در بیشتر مواقع، صحبت در هنگام خواب بخشی عادی از خواب شبانه است. حتی مک گرگور هم بعدها که زندگی آرام تری داشت، کمتر در خواب حرف می زد.
منبع: popsci
۲۲۷۲۲۷
منبع: shiksite.ir
این مطلب سایت شیک را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب